Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Duo Reges: constructio interrete. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Inquit, dasne adolescenti veniam?
Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.
Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem.
Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Comprehensum, quod cognitum non habet? Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; De vacuitate doloris eadem sententia erit. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Quis enim redargueret? Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?